Noa Nieuwenkamp (22), Zwolle, student zang aan het Conservatorium
“Ik heb nu 3,5 jaar geleend. En ik denk dat ik nu ongeveer de 40.000 aantik. Elke maand als ik mijn geld binnenkrijg van Duo, dan is het heel even: ‘Yes, ik heb weer geld’. Maar die gedachte wordt altijd gevolgd door: ‘Oh nee, dit is eigenlijk niet mijn geld, en komt op een hele grote berg die er al ligt.
“Ik studeer voltijd aan het Conservatorium dus het is al passen en meten. Ik ben er toch bij gaan werken, omdat ik ook geld wil hebben waar ik geen schuldgevoel bij heb. Letterlijk.”
“Je hoort vaak van ‘de andere kant’: je wist waar je aan begon. Dat is niet zo. Toen ik ging studeren, werd er gezegd: het heeft geen invloed op je hypotheekaanvraag, je hoeft er geen rente over te betalen. Nu zijn die voorwaarden allemaal doorgekruist. Mag dat überhaupt? Is dat legaal?”
Woen Woen Lau (29), Den Haag
“Ik ben zelf oud mbo-student, dus ik heb niet direct last gehad van dit beleid. Maar ik vind het oneerlijk tegenover deze generatie, de groep die tussen wal en schip is gevallen. De studenten tussen 2015 en nu zit waarschijnlijk tot hun pensioen vast aan een lening die vanuit valse voorwaarden is opgebouwd. Dus ik sta hier uit solidariteit.”
“De politiek wist dat het leenstelsel zou leiden tot problemen, en toch hebben ze het ingevoerd. Had het dan nooit ingevoerd, dan had je niemand hoeven compenseren en in de schulden hoeven steken.”
Daan van der Meer (22) en Laura van Noordwijk (22), Utrecht, studenten jeugdcriminaliteit en taal- en cultuurstudies
Daan: “Ik heb al heel lang niet op Duo durven kijken, zo erg is het. Ik leen maximaal, ook naar het principe ‘maximaal lenen is maximaal leven’. Maar door de nieuwe voorwaarden is het anders gaan voelen. Je had het eerder ook wel in je achterhoofd, maar nu voelt het alsof je iets slechts doet.”
Laura: “Ik heb geluk, mijn ouders kunnen me financieel helpen. En ik leen wat bij. Maar nadenken over de tijd na je studie is naar, je voelt een soort constante stress. Ik zit nu in het vierde jaar van mijn bachelor en moet nog minstens een jaar. Als je geen financiële steun hebt, moet je eigenlijk je studie afraffelen om je schuld een beetje behapbaar te houden.”
Daan: “Je hoort oudere generaties altijd zeggen: studeren is leukste tijd van je leven. Makkelijk praten. Want op deze manier is het niet leuk.”
Ellen van der Graaf (57), Utrecht
“Ik ben hier voor mijn dochter én de gehele generatie die met een hoge studieschuld zit. Mijn dochter 26 en studeert klinische psychologie. Ik kan haar niet steunen met een maandelijkse toelage. Haar studieschuld – ik zeg het maar gewoon – is inmiddels 70.000 euro. Zou jij daar rustig van slapen?”
“Zo’n financiële last is ook een mentale last. Zij en haar medestudenten maken zich zorgen over dingen waar eerdere generaties zich veel minder zorgen over hoefden te maken. Hoe ga ik dit doen? Ga ik wel een baan vinden waarmee ik dit kan opvangen? Hoe lang kan ik mijn vaste lasten nog betalen?”
Maurits Hondmann (24), Rotterdam, oud-student internationaal strafrecht
“Ik heb zelf geen studieschuld, maar ik vind het niet kunnen dat andere mensen lijden onder zo’n schadelijk neoliberaal beleid. Door te studeren kom je in Nederland bijna automatisch in de schulden, kun je geen huis kopen, kun je pas later beginnen aan de volgende stappen. Mensen moeten hun leven op pauze zetten door die schulden. En omdat mijn ouders toevallig rijk zijn, kan ik al die dingen wel doen. Dat slaat nergens op.”
“We zijn een van de rijkste landen ter wereld. Je zou hier gratis moeten kunnen studeren. Door hier als politiek achter te gaan staan, kun je direct het verschil maken in de levens van zoveel mensen.”
“Heel veel mensen die zelf de schulden niet hebben, zien de problemen niet. Ik zou er ook puur egoïstisch naar kunnen kijken en kunnen denken: het raakt mij toch niet. Maar het is juist ook voor de samenleving als geheel slecht als iedereen in de schulden zit.”
Marisa Schutte (24), Utrecht, student community development
“Ik werk bij de Landelijke Studentenvakbond, dus ik hoor van allerlei kanten over de problemen van studenten. Ik hoor zelf ook bij de pechgeneratie, met een studieschuld van 55.000 euro. Ik doe veel extra-curriculaire activiteiten om me te ontwikkelen, maar juist die voelen tegenstrijdig. In mijn hoofd zit het een stemmetje dat zegt: studeer nou maar gewoon zo snel mogelijk af, dan kan je beginnen met afbetalen.’”
“Je kunt het niet verkopen dat je eerst wel een basisbeurs kreeg, toen even niet, en nu weer wel. Dat is fout beleid geweest, en onrechtvaardig. Voor de toekomst ben ik best wel bang. Ik wil ook huisje-boompje-beestje. Maar hoe bereikbaar is dat voor mij?”
Pechgeneratie
Het protest werd georganiseerd door FNV Young & United en de Landelijke Studentenvakbond (LSVb) en begon op de Dam. Volgens de organisatoren waren er tussen de duizend en tweeduizend mensen op de been. Op de Dam spraken verschillende politici, waaronder Laurens Dassen (Volt) en Sylvana Simons (Bij1) hun steun uit voor een ruimere basisbeurs en compensatie voor de ‘pechgeneratie’ die het meest benadeeld zijn door het leenstelsel. In februari protesteerden studenten ook om de politiek te bewegen meer te doen voor deze groep.
Protesteren op de Dam voor ruimere basisbeurs en compensatie: 'Ik durf niet op Duo te kijken' - Parool.nl
Read More
Tidak ada komentar:
Posting Komentar