Zes maanden geklungel in de Stadhouderskamer, het zweethokje op het Binnenhof waar de formatie gestalte moet krijgen, en nu mag Johan Remkes het gaan proberen. Succes is niet verzekerd, want bij de zes partijen die in staat moeten worden geacht om een regering te vormen is weinig te merken van spijt of schaamte voor het ondermaats presteren tot nu toe. Niemand mag zijn handen in onschuld wassen: allemaal zijn ze verantwoordelijk voor het uitblijven van een volwaardig kabinet dat aan de slag moet.
Het lijkt wel of er twee formaties gelijktijdig bezig waren. VVD en CDA wilden een voortzetting van Rutte-3 met D66 en ChristenUnie. Liever geen andere partijen en als het niet anders kon, dan PvdA of GroenLinks. In diezelfde kamer formeerde D66 aan een andere tafel een progressief kabinet met PvdA en GroenLinks en de VVD, die als grootste partij niet kon worden gepasseerd. Geen ChristenUnie en liever ook geen CDA, tenzij daar getalsmatig niet aan te ontkomen viel. Tussen de tafels door liep Mariette Hamer hoofdschuddend en met de handen in het haar rond: dit wordt niks. Inderdaad.
Je zou denken dat de onderhandelaars zich met het schaamrood op de kaken in een hoekje zouden verstoppen. Daar zou alle reden voor zijn. De zes hebben allemaal de deur naar een kabinet dichtgegooid, zonder te onderhandelen. Inhoudelijk hadden de partijen best ver kunnen komen, zo groot zijn de verschillen niet, maar het ging niet om de inhoud maar om de poppetjes. De VVD had geen trek in die altijd lastige PvdA’ers, die ondanks de schamele negen zetels altijd overvragen, rupsjes-nooit-genoeg. En hoe betrouwbaar is Jesse Klaver eigenlijk, die vier jaar geleden tot twee keer toe de deur dichtsmeet? Nu zijn partij ongeveer is gehalveerd, wil hij opeens wel.
D66 wil geen oude coalitie, dat doet geen recht aan de nieuwe wind die door Den Haag moet gaan waaien waarvoor de kiezers, althans die van D66, gekozen hebben. Daar is geen plaats voor de ChristenUnie die alle euthanasieplannen van de sociaalliberale partij vier jaar lang in de ijskast heeft gezet. En omgekeerd voelt Gert-Jan Segers zich niet gewenst en niet nodig voor een meerderheid. PvdA en GroenLinks dragen schuld, omdat ze elkaar halsstarrig vasthielden terwijl ze wisten dat VVD en CDA dat nooit zouden pikken. Het is überhaupt vreemd dat de twee partijen, die onlangs nog het vertrouwen in Mark Rutte opzegden, daarna wél met hem wilden regeren. Dat kan ook Sigrid Kaag zich aantrekken na haar 'hier scheiden onze wegen'-opmerking. De relatie tussen VVD en D66 is er niet beter op geworden.
Op sociale media zijn mensen boos over het onverantwoord gedrag van partijen die er in een formatie toe doen. Maar dat zie je niet terug in de peilingen. De VVD schiet omhoog naar 36 tot 39 zetels, D66 daalt licht, PvdA en GroenLinks blijven stabiel of winnen wat en het CDA krijgt een optater maar dat heeft niets te maken met de formatie maar alles met Omtzigtgate en gebrekkig leiderschap. Geen reden voor welke partij dan ook om zich druk te maken over negatieve effecten van de tot nu toe mislukte formatie. Die zijn er niet.
Wie ten onrechte volledig buiten schot blijft, is de SP. De socialisten hebben zich al in een vroeg stadium afgemeld voor de formatie. Lilian Marijnissen wil onder geen beding in een kabinet onder leiding van Rutte, terwijl haar partij elders in het land prima met de VVD kan besturen. Het is haar goed recht om niet mee te doen. En ze mag ook andere partijen aanspreken op het trage verloop van de formatie. Maar het is een beetje raar als je smalend spreekt over het 'gekissebis van wie met wie' terwijl je zelf als eerste, niet vanwege de inhoud maar om het poppetje Rutte, de pijp aan Maarten geeft.
Terug naar de partijen die nog wel meedoen, met aan kop de VVD die als grootste partij na maandenlang gedraal eindelijk zijn verantwoordelijkheid lijkt te nemen door partijgenoot Johan Remkes voor te dragen als informateur. Die heeft ervaring als het gaat om het oplossen van bestuurlijke crisissen. In Den Haag waste hij als burgemeester de oren van onwillige gemeenteraadsfracties. In Limburg loste hij de impasse in Gedeputeerde Staten op door persoonlijk mensen te benaderen als nieuwe gedeputeerden.
Het zou voor alle partijen een zegen zijn als hij het landsbestuur ook weer op de rails krijgt.
Alle hoop is gevestigd op puinruimer Remkes - RTL Nieuws
Read More
Tidak ada komentar:
Posting Komentar