Met het schaamrood op de kaken kijken CDA’ers terug op het Tweede Kamerdebat woensdag over de Provinciale Statenverkiezingen. Dit debat eindigde in de nachtelijke uren met het beeld van een vrij geïsoleerde Wopke Hoekstra in het kabinet.
Hoekstra mag ondanks drie verkiezingsnederlagen op rij doorgaan als partijleider. Dat heeft de partijtop de afgelopen weken voor elkaar gekregen. Het werd wel hard gespeeld. De boze en gefrustreerde kaderleden en Kamerleden werden onder druk gezet om zich rustig te houden, en vooral Hoekstra nog een kans te geven. Bij gebrek aan een alternatieve leider is dat uiteindelijk geaccepteerd.
Maar de bijdragen van partijleider Hoekstra en fractievoorzitter Pieter Heerma in het debat zijn ook bij de achterban niet goed gevallen: er wordt over ‘politiek amateurisme’ gesproken, ‘opportunisme’ en over ‘onbekwaamheid’. Er lijkt ook een gevoel van fatalisme in de partij te zijn geslopen. Het CDA slaagt er immers steeds weer in zichzelf in de problemen te brengen.
De strategie van de CDA-top wordt niet begrepen. De christendemocraten hebben er nu voor gezorgd dat de aap van de stikstofcrisis op hun schouders ligt. Terwijl dat toch vooral een probleem voor VVD en ChristenUnie was. Stikstof-minister Christianne van der Wal (VVD) komt maar niet af met de beloofde uitkoopregelingen voor boeren. En CU-minister van landbouw, Piet Adema, slaagt er niet in een landbouwakkoord met de boeren af te sluiten.
Verbazend en realistisch
De uitspraak van Hoekstra in het Kamerdebat dat zijn partij de einddatum van 2030 niet meer kan dragen verbaast evenzeer, al kan die ook realistisch worden genoemd. Er is sinds het coalitieakkoord al ruim een jaar voorbij. De resterende tijd om daadwerkelijk stikstofreductie te realiseren is kort. Maar dat was ook precies de reden dat bemiddelaar Johan Remkes vorig jaar twee ijkmomenten heeft voorgesteld om te beoordelen of het streefjaar 2030 praktisch wel realiseerbaar is. Die ijkmomenten heeft het kabinet overgenomen.
Hoekstra zei vorig jaar zomer al in een interview in het AD dat 2030 moeilijk lag in zijn partij. Maar het CDA omarmde daarna ook het voorstel van Remkes. Waarom dan weer alles oprakelen? CDA-fractievoorzitter Heerma zei eveneens in het debat dat het Rijk de uitvoering van de stikstofafspraken moet overlaten aan de provincies.
Ook dat adviseerde Remkes vorig jaar. Maar de provincies kunnen nog helemaal niet aan de slag, zolang Van der Wal niet met de uitkoopregelingen komt. Het CDA had er daarom ook voor kunnen kiezen de coalitiepartijen zwaar onder druk te zetten om eindelijk hun deel van de stikstofafspraken na te komen.
Het CDA wilde met zijn opstelling reageren op de grote verkiezingswinst van nieuwkomer BBB, die eist dat ‘2030' van tafel gaat. Er zijn veel CDA-kiezers naar BBB overgelopen. De vraag is wel of de partij zichzelf een dienst bewijst door zich als een soort BBB-light neer te zetten.
Volgend jaar zijn er alweer nieuwe verkiezingen, ditmaal voor het Europees Parlement. Het CDA zit daar nu met vijf zetels. Als de partij niet tijdig de trend omhoog weet in te zetten, dan mogen de christendemocraten al blij zijn als ze straks met één zetel in het Europarlement terugkomen.
Lees ook:
Al een week lang kijkt Nederland naar een kabinetscrisis in slow-motion,
de grootste dreiging van het kabinet komt van binnenuit
Luister ook naar onze politieke podcast Haags Halfuurtje, waarin politiek redacteur Wilma Kieskamp terugblikt op het Kamerdebat
Was het slim van CDA'er Hoekstra om de stikstofkaart te trekken? - Trouw
Read More
Tidak ada komentar:
Posting Komentar